Blij weerzien na 6 weken...

Zes weken heeft het geduurd, maar eindelijk zijn de 23 dozen die we verscheept hadden op 20 oktober gearriveerd! Thomas is ze gisteren gaan oppikken met een nogal groot uitgevallen vrachtwagen(tje). Je moet hier altijd oppassen als je een voertuig huurt, want voor je ‘t weet, smeren ze je ongevraagd een gratis “upgrade” aan omdat het kleinere model niet in voorraad is. Nu goed, er zijn geen accidenten gebeurd, we hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om een kerstboom in te slagen, en de inboedel waar we zo lang op gewacht hebben, staat in de woonkamer te wachten om uitgepakt te worden. Hopelijk krijgen we het allemaal wat opgeborgen in ons mini-appartement.

Het verlengde weekend (4 dagen is hier echt wel redelijk uitzonderlijk) was ook weer zeer de moeite. Donderdag waren we te gast bij Nico, een Belgische collega van Marian, en zijn Amerikaanse vriendin, Allison, voor een traditionele, en heerlijke Thanksgiving-maaltijd waarbij een gevulde kalkoen natuurlijk niet mag ontbreken. Een deel van de familie en vriendenkring van Allison en Nico was er overigens ook (sommigen zelfs overgevlogen). Op Thanksgiving mag blijkbaar niemand alleen vieren. Het is een familiefeest bij uitstek, hier nog meer dan kerstmis. We hadden weer ‘s geluk! Een andere uitschieter was ons bezoek aan de Multnomah Falls en omliggend natuurgebied op zondag. Zoek Thomas, Emma en Marie op het brugje...

Met de kindjes is alles heel goed. De fotograaf is op de kribbe langsgeweest voor klasfotos.
















Emma heeft een eerste tandje gekregen, en Marie proberen we warm te maken voor het nakende Sinterklaasfeest door een beetje training vooraf. Braaf zijn, schoentje zetten, liedjes zingen, snoepje krijgen, ... Voorlopig is ze nog geen al te grote fan.