Laura!

Hier is ze dan: onze dochter Laura! Er wordt vaak gezegd dat een derde kindje "er gewoon uitvalt". Wel, Laura wilde toch even het tegendeel bewijzen. Niet alleen stelde ze ons geduld op de proef door pas na de uitgerekende datum te verschijnen, maar ook de arbeid mocht van haar wel even duren... Bovendien lapte ze papa al dadelijk een poets, door exact geboren te worden tijdens zijn examen van "Finance"...

Op de nacht van dinsdag op woensdag startten de contracties rond 2u30. Emma's snelle arbeid in gedachten (3 uur van eerste wee tot geboorte) besloten we maar gauw naar het ziekenhuis te gaan. Rond 4u30 waren de kindjes afgezet bij Veronica en stonden wij in het ziekenhuis. Er waren inderdaad vaak weeen, ze moesten alleen nog wat sterker worden. Dat sterker worden, duurde echter veel langer dan verwacht. Waar Thomas initieel nog dacht dat hij zijn examen om 14u wel kon bijwonen na de bevalling, werd geleidelijk duidelijk dat dat er waarschijnlijk niet zou inzitten. Iets voor 15u was het dan eindelijk tijd om te beginnen persen. En dat ging dan weer wel erg snel! Een 10-tal minuutjes later hadden we Laura in onze armen! Een prachtige, gezonde en flinke baby!

We genieten momenteel heel erg van haar en ook Marie en Emma zijn reuzetrots en heel lief voor haar. Thomas heeft intussen, 1 dagje later dan verwacht, zijn examen toch nog kunnen afleggen. Morgen mogen Laura en Marian naar huis en zijn we echt een "gezinnetje van 5"!

Enkele statistiekjes voor de geinteresseerden:

Geboortetijdstip: 21 april 2010, 15u06 (dus dan was het in Belgie eigenlijk net 22 april...)
Gewicht: 4,050kg
Lengte: 54cm

En omdat foto's toch zoveel meer zeggen dan woorden...

Race

De uitgerekende bevallingsdatum ("due date") voor onze baby is, of beter gezegd was, 19 april. Marie was echter 4 dagen te vroeg, en Emma zelfs 11 dagen, dus de meer wiskundige geesten onder jullie zullen begrijpen dat wij hier een potentiele rekenkundige reeks in zagen, en er al halvelings vanuit gingen dat deze baby dan wel 18 dagen te vroeg zou komen (telkens +7). We zijn dus sinds 1 april in verhoogde staat van blijde verwachting. Blijkbaar heeft dit meisje echter nog niet al te veel zin om geboren te worden. De uiterste datum waarop ze kan komen is 26 april, want dan wordt de bevalling ingeleid.

Oma en opa werden normaal gezien hier verwacht op 20 april. Aanvankelijk dachten we dus dat zij wel na de geboorte van de baby zouden arriveren, maar naarmate de dagen verstreken, leek het er steeds meer op dat ze de race toch zouden gaan winnen. Want zeg nu zelf, de kans dat een vliegtuig meerdere dagen op zich laat wachten is in normale omstandigheden toch niet groot? De Eyjafjallajokull heeft er echter anders over beslist, en oma en opa's vlucht is uitgesteld tot maandag 26 april.

De spannende race is dus nog steeds open: Wie arriveert er eerst: oma en opa of de baby?

Wordt vervolgd...

Pasen

Op zaterdag waren we uitgenodigd op een echte "Easter egg hunt". Pasen op zijn Amerikaans, dus! Ook de "Easter bunny" (hier geen haas, maar een konijn) was van de partij. In tegenstelling tot Emma was Marie niet bang van het grote dier en huppelde ze vrolijk met hem de kamer rond. Na een voorleesmoment met een (niet-religieus) paas-verhaaltje, werden de kinderen losgelaten bij de eieren. Nog geen 10 minuten later was er in de hele ruimte geen ei meer te bespeuren. Behalve in de mandjes en zakjes van de kapoenen, natuurlijk.

We dienen hier wel nog iets te verduidelijken: Er is een groot verschil tussen een "Amerikaans paasei" en een "Belgisch paasei". Een Amerikaans paasei is een plastieken ei dat je kan openen. Het is doorgaans gevuld met "jelly beans": een soort suikersnoepje, dat talrijke kleuren kan hebben. En een Belgisch paasei, tja, dat hoeven we natuurlijk niet uit te leggen. Omdat we onze kindjes toch ook een beetje een Belgische Pasen wilden laten beleven, spraken we met de Paashaas af dat hij zondagochtend ook wat chocolade zou brengen. De Paashaas liet weten dat een bevoorrading met echte chocolade eieren hier in de VS wat moeilijk was, maar dat hij wel kon zorgen voor chocolade figuurtjes. De kindjes waren dolgelukkig toen ze 's morgens opstonden. Nu maar zorgen dat we al die chocolade opkrijgen tegen Sinterklaas...

Op het baby-front nog geen nieuws to melden. Officieel is de bevallingsdatum ("due-date") nog 2 weken van ons verwijderd. Hoewel we tot voor kort nog het gevoel hadden dat we verre van klaar waren voor de komst van de baby, begint alles nu stilaan in orde te komen. De meubeltjes staan klaar (park, bedje, relax, etc.), de kleertjes en lakentjes liggen fris gewassen in de kast, we hebben een opvangadres voor de kindjes, en zowel de valies voor mama als die voor de kindjes staat zo goed als klaar. En we hebben zelfs al een naam!













Wat ons betreft mag die kleine spruit dan ook komen. Het begint voor Marian toch wel wat zwaar te worden deze laatste weken, vooral in combinatie met de kindjes en het werk. Het Amerikaanse zwangerschapsverlof begint op de dag dat je bevalt en eindigt 6 weken later. Gelukkig heeft Marian een aantal heel sympathieke bazen, die het OK vinden dat ze nu vaak van thuis werkt en het wat rustiger aandoet. Ook Thomas en de kindjes zijn erg ongeduldig naar komst van de baby. Oma en opa (die op 20 april zullen arriveren), verkiezen dan weer dat ze nog eventjes wacht. Uiteindelijk zal het toch de baby zelf zijn die haar moment kiest!