Door de uitgestelde terugreis van oma en opa naar Belgie, konden we zowel Emma's als Marians verjaardag samen vieren. Als laatste was Laura aan de beurt voor haar eerste vermaanddag. Ze mocht dan wel niet van haar eigen taart proeven, maar ze poseerde wel mooi voor de traditionele foto. Dezelfde kroon werd reeds door Marie en Emma gedragen voor hun "twaalf maanden reportage".
Toen oma en opa terug naar Belgie vertrokken waren, was het wachten op de komst van mammie en pappie. Deze namen echter niet het vliegtuig naar Portland, maar wel naar Montreal, helemaal aan de andere kant van Noord-Amerika. Op een 2-tal weken overbrugden ze de 7000km die ons van elkaar scheidden.
Deze prachtige reis leidde hen langs Quebec, Ottawa, Toronto, de Niagara falls, het Canadese binnenland, Jasper, Lake Louise, ... Op woensdag 2 juni kwamen ze bij ons aan. De kindjes zijn natuurlijk dolblij om ook deze grootouders weer te zien. Laura werd uitvoerig bewonderd en ook wij genieten van de gezellige gesprekjes, de fijne uitstapjes, het eten dat voor ons gekookt wordt, en de strijk die voor ons gedaan wordt...
Op 2 juni zaten de 6 weken van Marians moederschapsverlof er op. Het is even wennen om weer op Intel te zijn en in het dagelijkse werkritme te komen. Laura laat het echter niet aan haar hart komen. Ze gaat nu naar hetzelfde kinderdagverblijf als Marie en Emma, en is de ster van de kribbe. Alle juffen komen tijdens hun pauze even naar de "infants class" om Laura eens te kunnen pakken.
Als goede Belgen wilden wij natuurijk onze burgerzin laten spreken en op 13 juni onze stem uitbrengen. We schreven ons dan ook tijdig in bij de Belgische ambassade om "per brief" te stemmen. Op de website lazen we dat onze brief ten laatste 12 dagen voor de verkiezingen bij ons zou aankomen, waarna wij hem dan tegen 13 juni in ons stemkantoor (we kozen voor Brussel) dienden te krijgen. Spijtig genoeg besliste de Belgische "efficiente administratie" er anders over. We vonden pas op 9 juni onze kiesbrief (inclusief rood potloodje) in de brievenbus, wat het onmogelijk maakte om deze deadline nog te halen. Zou onze stem verschil hebben gemaakt?
Door de uitgestelde terugreis van oma en opa naar Belgie, konden we zowel Emma's als Marians verjaardag samen vieren. Als laatste was Laura aan de beurt voor haar eerste vermaanddag. Ze mocht dan wel niet van haar eigen taart proeven, maar ze poseerde wel mooi voor de traditionele foto. Dezelfde kroon werd reeds door Marie en Emma gedragen voor hun "twaalf maanden reportage".
Toen oma en opa terug naar Belgie vertrokken waren, was het wachten op de komst van mammie en pappie. Deze namen echter niet het vliegtuig naar Portland, maar wel naar Montreal, helemaal aan de andere kant van Noord-Amerika. Op een 2-tal weken overbrugden ze de 7000km die ons van elkaar scheidden.
Deze prachtige reis leidde hen langs Quebec, Ottawa, Toronto, de Niagara falls, het Canadese binnenland, Jasper, Lake Louise, ... Op woensdag 2 juni kwamen ze bij ons aan. De kindjes zijn natuurlijk dolblij om ook deze grootouders weer te zien. Laura werd uitvoerig bewonderd en ook wij genieten van de gezellige gesprekjes, de fijne uitstapjes, het eten dat voor ons gekookt wordt, en de strijk die voor ons gedaan wordt...
Op 2 juni zaten de 6 weken van Marians moederschapsverlof er op. Het is even wennen om weer op Intel te zijn en in het dagelijkse werkritme te komen. Laura laat het echter niet aan haar hart komen. Ze gaat nu naar hetzelfde kinderdagverblijf als Marie en Emma, en is de ster van de kribbe. Alle juffen komen tijdens hun pauze even naar de "infants class" om Laura eens te kunnen pakken.
Als goede Belgen wilden wij natuurijk onze burgerzin laten spreken en op 13 juni onze stem uitbrengen. We schreven ons dan ook tijdig in bij de Belgische ambassade om "per brief" te stemmen. Op de website lazen we dat onze brief ten laatste 12 dagen voor de verkiezingen bij ons zou aankomen, waarna wij hem dan tegen 13 juni in ons stemkantoor (we kozen voor Brussel) dienden te krijgen. Spijtig genoeg besliste de Belgische "efficiente administratie" er anders over. We vonden pas op 9 juni onze kiesbrief (inclusief rood potloodje) in de brievenbus, wat het onmogelijk maakte om deze deadline nog te halen. Zou onze stem verschil hebben gemaakt?
1 opmerking:
Jullie kregen een rood potloodje? Dat zat er bij mij helemaal niet bij! Ik voel me bestolen!
Een reactie posten