woensdag 23 december 2009

Bijna naar Belgie...

Over enkele uren trekken we de deur van ons appartement tijdelijk achter ons dicht. We komen weer naar België om Kerst en Nieuwjaar te vieren met onze vrienden en familie aldaar. Onze valiezen zijn gepakt, maar alvorens we vertrekken, hebben jullie nog een blogje van ons te goed. Kwestie van al op de hoogte te zijn van de laatste nieuwtjes als jullie ons volgende week tegen het lijf lopen!

Op 6 december heeft Sinterklaas zich de moeite getroost om de Atlantische Oceaan over te steken. Blijkbaar waren er ook in Oregon geen stoute kindjes. Onze twee kapoentjes werden verwend met speelgoed, chocolade en marsepein. De chocolade en marsepein waren zelfs speciaal geïmporteerd vanuit België. De Heilige Man heeft smaak!














Na het bezoekje van de Sint, brak voor Thomas de laatste week van het trimester, en dus de examenweek, aan. Deze verliep zonder problemen of al te veel stress. Ondertussen kreeg hij ook al zijn rapport en kan hij trots zijn op allemaal A's. Op dit moment is Thomas officieel in vakantie. In praktijk is hij echter weer aan het studeren. Dit keer voor een "waiver-examen" van statistiek, hetgeen hem zou toelaten dit vak volgend semester te laten vallen en een interessanter (moeilijker) vak in de plaats te nemen. De examendatum: 5 januari, de dag na onze terugkeer naar de VS...

Na Thomas' examens verwenden we onszelf op een ontspannend weekendje in de "Great Wolf Lodge". Dit lokale equivalent van Center Parks wist ons allemaal te bekoren, zij het om verschillende redenen. Terwijl sommigen in hun nopjes waren met het grote waterpark met glijbanen, waren anderen enthousiast over de ontbijt- en diner-buffetten. We genoten allemaal van de Kerstsfeer die er alom tegenwoordig was, inclusief "echte" (schuim)sneeuw die op gezette tijdstippen in de Great Hall naar beneden dwarrelde.


Alvorens Marian, na haar chip-deadline, mocht uitbollen naar de Kerstvakantie, diende ze eerst nog even op reis naar Mexico. Intel heeft daar een zusterlabo, waarmee Marian een project probeert op te zetten. Het was een kort tripje (2 dagen reizen voor 2 dagen vergaderen), maar wel erg productief. Het weer was er zonnig en warm, maar daar heeft Marian spijtig genoeg niet veel van kunnen merken: luchthaven - hotel - Intel - hotel - Intel - hotel - luchthaven.

Gisteren brachten we tenslotte ook nog een bezoekje aan de gynaecoloog. Alles bleek nog steeds prima te gaan met onze baby, die al bijna 600 gram weegt! Het geslacht bleek ook nog steeds hetzelfde. Slechts sommigen onder jullie slaagden erin om dit te raden aan de hand van de echo op de vorige blog. Volledig naar Amerikaanse traditie, willen we het geslacht deze keer niet geheim houden: In april krijgen we een derde dochtertje! Thomas zal zich dus moeten weren tussen al dat vrouwelijk geweld. Of om het met de woorden van Marians collega's te zeggen: "Thomas will be seriously outnumbered!"

Geen opmerkingen: